z brakiem przejrzystej polityki imigracyjnej oraz kurczowego trzymania się ustawy z 1913 r. (według której, o obywatelstwie decyduje niemiecka krew), a także pielęgnowania mitu o narodowej samowystarczalności.<br><br>&lt;tit&gt;"Nasi zagraniczni współobywatele"&lt;/&gt;<br><br>W pięciomilionowej Danii, gdzie ze względu na małą liczbę ludności obawiano się zdominowania przez obcokrajowców, o powstrzymaniu nie kontrolowanego napływu imigrantów zadecydowano już na początku lat 70. Równocześnie opracowano preferencje dla potencjalnych kandydatów na Duńczyków. W efekcie zmalała liczba osób nadużywających prawa do azylu i obciążających państwową kasę, a wzrosła tych, którzy przyczyniają się do rozwoju gospodarczego kraju. Aby zachęcić do przyjazdu wykwalifikowane kadry, zadecydowano, że imigranci płacą przez pierwsze trzy