więźniów politycznych, których począwszy od 1919 r. osadzano w więzieniach, w ramach ówczesnej histerii antykomunistycznej.<br>Hoover tu i ówdzie robił gesty pojednawcze, naprawiając różne krzywdy, które w poprzednich latach wyrządzano w akcji prześladowania działaczy robotniczych i postępowych. Zdobywał się także na takie gesty, jak zapraszanie umiarkowanych działaczy murzyńskich na różne imprezy do Białego Domu. Wystąpił również z aktem łaski wobec Murzyna, który został skazany na śmierć za rzekome zamordowanie białej kobiety, choć nie było żadnych dowodów zbrodni, poza wymuszonym przez śledztwo zeznaniem oskarżonego. Prezydent potępiał lincz, ale nic nie uczynił, by zapobiec tym zbrodniom. Mimo że Hoover lubił uchodzić za prezydenta