relacji 'jaźni jednostkowej' i 'jaźni oświeconej' ('buddy') <br>z punktu widzenia 'logiki paradoksu' prowadzi do wniosku, iż błędne są wszelkie <br>formy praktyki, mające na celu jakościową zmianę 'jaźni jednostkowej' (jej <br>oczyszczanie lub wyciszanie). Zgodnie z 'logiką paradoksu', jedyna zmiana, jaka <br>ma miejsce w akcie 'oświecenia', to zmiana perspektywy postrzegania rzeczywistości, czyli, inaczej mówiąc, przejście od dualizmu podmiotu i przedmiotu poznania do sprzecznej tożsamości podmiotu i przedmiotu poznania. Z tego powodu praktyka zen różni się od praktyk religijnych, które z zasady mają <br>prowadzić do samodoskonalenia. Dla podkreślenia tego faktu mistrzowie zen <br>często negowali istnienie praktyki religijnej zen. Świadczą o tym na przykład <br>następujące słowa