młodej zakończone orzechem. Rózgi niesiono jak karabiny. Idąc śpiewano: <br>&lt;gap&gt;<br>Obowiązkowym dodatkiem do stroju młodego do ślubu, a także przy prosinach była nahajka zwana inaczej "harapem". Rączka była z sarniej nóżki, pleciona w trzy sploty ze skóry. Jeżeli nie miał swojej, pożyczał i z innej wsi, ale musiał ją mieć, bo inaczej mówiono, że "ni mioł honoru".<br>Po ślubie wszyscy weselnicy szli do młodego. Na powitanie wynoszono młodym chleb i sól, młoda brała to i wchodzili do izby. O godzinie czwartej po południu szło wesele do domu młodej na podwieczorek, czyli tzw: "klempe". Dawali tu wódkę, piwo i znów chleb z masłem i