odnośnie gospodarki polskiej. Biorąc pod uwagę liczby dotyczące dłuższego czasu, a dane zawarte w obu tablicach obejmują okres ponad trzech planów pięcioletnich, można stwierdzić, że strategia rozwoju gospodarczego była praktycznie powielana z planu na plan pięcioletni. Towarzyszyła temu - co prawda - zróżnicowana argumentacja. Mówiło się o rozwoju przemysłu ciężkiego jako bazy industrializacji, o rozwoju przyspieszonym, selektywnym, harmonijnym, ale zawsze konkretnie forsowany był podobny model, wzorzec wzrostu. Upadł co prawda w ostatnim dziesięcioleciu jeden z dogmatów, a mianowicie ten o stałym wyprzedzaniu wzrostu środków B przez środki A. Lansuje się więc teraz równomierność rozwoju, a nawet rytmiczność, czyli rodzaj wzrostu zrównoważonego z wyrównaną