rozmieszczonej w przydance naczyń tętniczych w miazdze czerwonej. Skupienia te określa się jako grudki chłonne śledzionowe, a odcinek tętnicy otoczony pochewką z tkanki limfatycznej, która może rozciągać się poza obręb grudki, nosi nazwę tętnicy środkowej (arteria centralis). U ssaków leży ona bliżej obwodu grudki chłonnej, u pewnych ptaków zaś, np. indyk, perliczka i gęś, w obrębie grudki może znajdować się nawet pięć naczyń. Miazgę białą należy uważać za sumę wszystkich grudek chłonnych.<br>W grudkach chłonnych śledzionowych wyróżnia się trzy strefy: okołonaczyniową - wewnętrzną, środkową i brzeżną - zewnętrzną. 61<br><br><br>Strefa okołonaczyniowa zajmuje niewielką część grudki otaczającą bezpośrednio tętnicę środkową i zawiera limfocyty T