bowiem zdefiniować tego, co z konieczności jest zmienne i niestałe, co jest możliwością.<br>Oto dlaczego Heidegger odrzuca zdecydowanie scholastyczne pojęcie &lt;hi rend="italic"&gt;existentia&lt;/&gt; jako nie dające się zastosować do bytu ludzkiego. Typ istnienia opisywany przez to słowo (istnienie rzeczy, która jest tym, czym jest, która jest zamknięta w sobie) oznacza bowiem właśnie inercję i pełne zdeterminowanie przez czynniki zewnętrzne, gdy &lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt; jest wedle niego - autodeterminacją, rzeczywistością nieprzesądzoną i dynamiczną, która określa i tworzy siebie wedle możliwości, o których sama decyduje. "Ale jest zadaniem ontologii pokazać, że jeśli wybieramy termin egzystencja dla oznaczenia bycia owego bytu (&lt;tit&gt;Dasein&lt;/&gt; - przyp. mój, K.) to nazwa ta nie