Może tam zresztą przebywać dość długo nie ulegając dysmutacji, albowiem hydrofobowe wnętrze dwuwarstwy lipidowej ma - jak już wspominaliśmy - właściwości rozpuszczalnika organicznego, w którym rodnik ten jest stabilny. Może więc trwać i "czekać" na możliwość reakcji z odpowiednim substratem, co zwiększa skuteczność jego niebezpiecznego dla komórek działania. Rodnik wodoronadtlenkowy może również inicjować reakcję peroksydacji lipidów, do czego anionorodnik ponadtlenkowy nie jest zdolny.<br>W fizjologicznym zakresie pH O2 jest na tyle trwały, by móc dyfundować na znaczne odległości i "zabłąkać się" w komórce do organelli odległych od miejsca powstania.<br>Anionorodnik ponadtlenkowy również może przenikać przez błony komórkowe, choć ma z tym dużo większe