odmienione nazwisko - poznałem na praktyce studenckiej, w lipcu, w siedemdziesiątym czwartym. Zwróciła moją uwagę jej postać smukła, która - kiedy Anna wychodziła z roboczego skafandra - była podobna do statuetki wyłaniającej się z bryły. Co do wzoru sukienki nie mam pewności. Raz zdaje mi się w groszki, równo rozsypane na płótnie, a innym razem w kratkę, falującą na materiale. Chodziła też w spodniach, jeszcze niewąskich u dołu. Zakwaterowano nas w akademikach, pustych w czasie wakacji. Nad łóżkiem na ścianie pozostawiono matę słomianą, przytulną, a na szafce konfigurację gwoździ służących utensyliom zawieszanym na sznurkach. Pracowaliśmy w zakładach naprawczych taboru, na drugim końcu miasta. Do pracy