liryka religijna o zniewalającym pięknie i bogactwie nastrojów, wyrażająca całą gamę uczuć: od przygnębienia, pokory i rezygnacji do nadziei, ufności, radosnego uniesienia, wdzięczności, adoracji i pochwały urody życia. Dostojna prostota tych poematów, ich zwięzła, surowa powaga stylu i chwytający za serce żar religijny sprawiły, że stały się one źródłem nieustannej inspiracji dla poetów, malarzy i kompozytorów. Warto tu przypomnieć, że psalmy przyswoił językowi polskiemu Jan Kochanowski.<br>Ideą przewodnią tych hymnów religijnych jest monoteizm. Są one apoteozą majestatu i wszechpotęgi Jahwe, który otacza miłością ludzkość i potrafi wybaczyć jej najcięższe grzechy, ale także bywa nieubłagany w gniewie i wymierzaniu kar. Jest to