Sześć miesięcy służby w ciągłym niebezpieczeństwie zrobiło z naszych chłopców prawdziwych żołnierzy. Mniej rozmowni, spięci w sobie, posiedli tę pewność ruchów i własnych reakcji na stres, która odróżnia cywila w mundurze od wojownika.<br>Przy okazji warto wyciągnąć wnioski ze sposobu, w jaki Amerykanie zarządzają bazami wojskowymi w Iraku. Wszystko - od instalacji elektrycznej po kantynę, pralnię i bazę transportową - leży w gestii prywatnej firmy, w tym wypadku spółki KBR. Działalność prywatnej spółki na obszarze działań quasi-wojennych budzi oczywiście kontrowersje - dlaczego polski elektryk wojskowy nie może naprawić kabla, tylko musi wzywać pracownika KBR? Dlaczego w kantynie nie można było zatrudnić miejscowych Irakijczyków