strukturą integrowaną, a więc stanowiącej punkt odniesienia dla interpretacji kategorii integracji. W dolnej części klamry (z jej prawej strony) umieszczam symbol kategorii integracji (niekiedy kilka symboli) lub proponowane rozwiązanie alternatywne, np. oznacza integrację kategorią modyfikacji; ­ kategorią modyfikacji i korespondencji; lub ­ kategorią wariacji lub korespondencji. W przypadku dużej odległości między strukturami integrowanymi, np. Kyrie ­ Agnus Dei, można na pionowej osi klamry wpisać odpowiednie dane części integrowanej. Zaletą tej metody jest przejrzystość (wyraźny obraz graficzny struktury architektonicznej cyklu), większa precyzja (wyraźniejsze zróżnicowanie kategorii integracji, zamiast wskazywania za pomocą tradycyjnych oznaczeń literowych, ogólnych jedynie i nie doprecyzowanych powiązań materiałowych, np. AA A ). Równocześnie metoda