Kazimierzu nad Wisłą, po lekturze Zniewolonego umysłu Miłosza. Wtedy Kazimierz siadł i przez tydzień pisał opowiadanie przeciw Miłoszowi. Pisał z zapałem i nieukrywaną chęcią dania odprawy poecie, który śmie z dalekiej prowincji pouczać Polaków, co mają robić, aby przetrwać.<br>Opowiadanie nosiło tytuł Nim będzie zapomniany. Oczywiście w tytule tliła się iskra ironii i kpiny, że takie książki i ich autorzy szybko przepadają w mrokach niepamięci.<br>Byłem nieco innego zdania, podobał mi się zwłaszcza rozdział poświęcony Ketmanowi, gdyż podobnych ludzi spotykałem co dzień w najbliższym otoczeniu. Kazimierz dyskwalifikował każde zdanie Miłosza, no i mała sprzeczka przerodziła się w ideową dyskusję o niebosiężnej