ramy analizy systemowej, być może<br>mogłoby w przyszłości posłużyć do pewnego rodzaju próby ujednolicenia<br>estetyki jako jednorodnej nauki. Oznacza to, że poszczególne elementy -<br>np. budujące sytuację estetyczną - mogłyby być analizowane pojedynczo,<br>z uwagi na ich istotne cechy, jak i z uwagi na ich wzajemne odnoszenie<br>się do siebie - poprzez wyszukiwanie istniejących pomiędzy nimi<br>relacji.<br><br> Wyciągając ogólny wniosek ze wcześniejszych rozważań, można postawić<br>tezę, że z faktu, iż dzieło sztuki może być traktowane jako pewnego<br>rodzaju rozpoznawana struktura w rzeczywistości, wynika, że dzieło<br>sztuki może być pojmowane jako system względnie izolowany. <br> Dzieło jest fragmentem rzeczywistości, do której mamy dostęp, możemy<br>je poznać