świętości przysięgać, że mówię prawdę.<br>- Po francusku! - ryknęłam z satysfakcją.<br>- Co mi to daje, do pioruna?! - krzyknął, rozwścieczony coraz bardziej.<br>- Nieboszczyk powiedział całe zdanie! - odkrzyknęłam uprzejmie. - Całe, porządne, długie zdanie! Przekazuję ci od początku. Jeszcze ci źle?<br>- Idiotka!!!! - wrzasnął z furią i posługując się jeszcze kilkoma językami, upewnił się, czy istotnie chodzi o "wszystko".<br>- Mam nadzieję, że ci ta szmata prędko zgnije i będziesz chciała następną! - krzyknął na pożegnanie i poszedł.<br>"Prędzej chyba ja zgniję!" - pomyślałam ponuro i zabrałam się do roboty.<br>Plandeka była bardzo duża i musiałam podzielić ją na dwie części. Nie miałam czym. Z początku nastawiłam się na