W praktyce reguły te są oczywiście stale naruszane przez najrozmaitsze wyznania. Najbardziej wyraźne naruszenie polega na wprowadzeniu do demokratycznej konstytucji oficjalnej państwowej religii. Pojawia się tu wprawdzie problem trudny do jednoznacznego rozwiązania, czy mianowicie państwo, które ma z jednej strony podstawowe demokratyczne instytucje, jak powszechne wybory do parlamentu, podział władz itd., a jednocześnie ma charakter <page nr=38> teokratyczny, bowiem jedna religia zostaje uznana za oficjalną, czy takie państwo można uznać za demokratyczne i liberalne. Nie rozstrzygając tutaj tej kwestii poprzestańmy na stwierdzeniu, że jest to bez wątpienia najbardziej radykalna forma ingerencji prawdy religijnej w życie publiczne. W krajach już niewątpliwie liberalno-demokratycznych mamy