względem jest to najbardziej dokładne opracowanie w skali całego globu. Jako pole podstawowe do obliczeń przyjęto kwadrat o powierzchni 100 000 km&lt;hi rend="upper"&gt;2&lt;/&gt;. Do powyższej analizy włączono także jeziora okresowe, co powoduje, że obraz kartograficzny przedstawiony dla okresów posusznych jest przeszacowany. Dotyczy to jednak niewielkich obszarów, głównie w Australii. Uzyskany układ izolinii dla poszczególnych kontynentów bardzo się różni. W ich obrębie największe powierzchnie zajmują tereny o jeziorności do 0,5%, niemniej w każdym przypadku zaznaczają się ośrodki o wyraźnie wyższych wartościach wskaźnika. W Europie można wydzielić następujące strefy o znacznej jeziorności:<br>1) bałtycką, zdecydowanie najbardziej wyróżniająca się. Wyodrębniają się tu ośrodki: finlandzko