elektronów z orbitalu 1. Znów mamy więc do czynienia z wiązaniem połówkowym &lt;gap&gt;. Natomiast w przypadku He2 nie otrzymujemy związanej cząsteczki. Przesunięcie poziomu &lt;gap&gt; ponad poziom atomowy 1s jest, jak wiemy, większe niż przesunięcie poziomu 1 w przeciwną stronę, zatem do utworzenia cząsteczki &lt;gap&gt; byłby potrzebny pewien wkład energii. Oznacza to, że dwa izolowane atomy helu mają niższą energię niż hipotetyczna cząsteczka &lt;gap&gt; i dlatego cząsteczki takiej nie obserwuje się w przyrodzie.<br>Omówimy jeszcze konfiguracje elektronowe stanów podstawowych kilku cząsteczek. W przypadku &lt;gap&gt;, eliminują się wzajemnie efekty wiązania/ąntywiązania czterech elektronów na orbitalach &lt;gap&gt;. Pokazuje to, że takie występujące parami całkowicie zapełnione orbitale molekularne można pomijać w