chodzącą koło niej, nie pociągnęła mnie za czuprynę, nie przechyliła mi głowy do jutrzni, żeby mnie pocałować i do krwi ugryźć w wargę.<br> A nawet gdy przemykaliśmy prześwitem między sadem, owsem i kukurydzą w pełne przebudzeń ogrody, podniosła obydwiema rękami natargane do zanadrza jabłka.<br> Wtedy dwa żywe stworzenia chodzące między jabłkami weszły pomiędzy szare i złote renety i uspokoiły się w nich.<br> I już przez całe ogrody nie widać było, żeby się poruszały.<br> Również na rozlewisku, obok którego przechodziliśmy, nie kołysało się ani jedno jabłko.<br> Widocznie przez noc zdążyły dojść do brzegu.<br> Woda była czysta, niemal zamieciona gęsim skrzydłem.<br> I nie