mówił ksiądz Szotarski znów zaciągając się papierosem i mrużąc oczy - chodzi o człowieka, który uciekł z Katynia. Świadka. On widział wszystko. Podkreślam: wszystko!<br>W pokoju zapadło milczenie. Tylko cienie pelargonii na deskach podłogi poruszały się - czarne na jasnym tle. Gdzieś, znad sadu, wiatr przywiał zapach kwitnących drzew. Na chwilę zapachniało jabłonkami.<br>- Czy to możliwe? - spytał ojciec. - Czy ksiądz jest pewien? Zna tego człowieka na tyle, że może ręczyć? O ile wiem, z Katynia nikt nie uszedł z życiem. Nikt.<br>- Tak, tak. Wiem! - zaczął mówić szybko ksiądz Szotarski. - To wszystko brzmi nieprawdopodobnie, ale ja tego człowieka poznałem dobrze. On tam był na