dniu zwiedzania zasłużyłam na dobrą kolację. Zwykle jadałam kupowane w barach &lt;orig&gt;falafele&lt;/&gt; i &lt;orig&gt;szałarmy&lt;/&gt;, popijane &lt;orig&gt;ajranem&lt;/&gt; (słony jogurt). Tego wieczoru w eleganckiej restauracji zamawiam mezza - przystawki, wśród których jest tabula (drobniutko siekana natka pietruszki zmieszana z cebulą i pomidorami), baranina i wołowina w kilku postaciach (wieprzowiny w Libanie się nie jada), nadziewane bakłażany, libański &lt;orig&gt;"chlebek"&lt;/&gt; mający postać placków i mój ulubiony hommos - gęsty sos w kilku odmianach.<br><br>&lt;tit&gt;Na śniegu i na plaży&lt;/&gt;<br><br>Mało kto uważa śródziemnomorski Liban za kraj narciarski, a jednak... W wysokich, dochodzących do 3 tys. metrów górach można jeździć na nartach do połowy kwietnia. Wiosną, gdy jest ciepło