do wychowywania mnie samemu, osobiście - metodą, w której pokładał największe nadzieje, czyli - jego własną. Tak się też stało i tym razem - już po moim sukcesie, odniesionym w Chyrowie. Ojciec doszedł do wniosku, że jednak odda mnie do bydgoskiego gimnazjum, co pozwoli mu lepiej sprawować nade mną osobisty nadzór. A przecież, jak już wspomniałem, nie przebywał za często na wsi. Ta decyzja ojca ucieszyła mnie oczywiście, bo do internatu się nie wyrywałem. Jedyną dla mnie atrakcję związaną z Chyrowem, czyli piękną, granatową rogatywkę chyrowską ze złotą wypustką mogłem na razie i tak nosić. W niej to właśnie figuruję na grzbiecie Loli, na jednej