zagwazdrane symbolizmy w częstochowskich wierszydłach epigonów Wyspiańskiego, oparte o gazetkową ekonomię polityczną bez żadnych studiów.<br> I CZELADNIK<br>Roztrajkotała się, psia ją jucha mierzi, jak ostatnia bamflondryga. W mordę ją, w tę anielską kufę raz by zajechać, a potem niech się dzieje to, co chce.<br>&lt;page nr=281&gt;<br> II CZELADNIK<br>Ja się boję, że jak raz dam, to będzie potem lustmord - nie wytrzymam. O - majstrowi też niedobrze z oczu patrzy, bo ją już raz zeprał. Rozerwiemy ją, chłopcy, w kawały, tę duchową, kaczanowatą dragę...<br> Smakuje w powietrzu rękami i wargami mlaska<br> SAJETAN<br> przysuwając się groźnie chrząka. Foksterier rzuca się ku nim<br>Hmr, hrm, hmr...<br> KSIĘŻNA<br>Teruś