zaszła<br>potrzeba przyjścia z pomocą naszym, którzy przybywają<br>z okupowanego kraju?<br> - Zrobię zawsze, co będę mógł - odpowiedział Słowak<br>zwyczajnie i czuło się, że nie są to słowa rzucane na wiatr.<br> - Dziękuję panu bardzo. - Wojciuch wzruszony ściskał<br>dłoń Słowaka. - Ustalamy, że hasłem rozpoznawczym będzie:<br>"przynoszę pozdrowienia od Johanna".<br><br><br> O godzinie osiemnastej, jak się umówili, wyruszył Wojciuch ze<br>swym przewodnikiem Lorencem w stronę granicy.<br>Była druga połowa listopada i mrok panował już od paru<br>godzin. Noc nastała pogodna, choć wyjątkowo mroźna. Do<br>przebycia mieli zaledwie trzy kilometry.<br> Bez przeszkód dotarli do miasteczka Krivań. Lorenc miał<br>tu przyjaciela Słowaka, Kovaca. Był późny wieczór, gdy<br>zapukali do