się tylko w stroju biłgorajskim. Jest to strój prosty, dostojny, piękny. Jeszcze do niedawna współegzystowały ze sobą różne rodzaje stroju, od najwcześniejszego, zdobnego średniowiecznym haftem wolutowym, po osiemnastowieczny mieszczan żywieckich, czy już dwudziestowieczny, łowicki. <br>Późniejszym zjawiskiem w kulturze chłopskiej były rzeźby, kapliczki, obrazy. Rzeźby miały swoje poprzedniczki. Możemy domyślać się, jakie były, patrząc na wota woskowe czy na figurki służące magii. Technika ich wyrobu była prosta - wystarczyło z kęsa chleba, gliny lub wosku uformować figurkę konia, kozy, psa, pasterza, odpowiednio wydłużając nogi, szyję, główkę. Tak powstały np. koniki, także z jeźdźcami, znane zresztą nie tylko u nas, ale i w całej