odpowiedzieć na to pytanie jednym zdaniem, sformułowałbym je tak: próby te są uznaniem Boga za jedyną w swoim rodzaju Osobę, dokonanym nie na płaszczyźnie ostatecznej, końcowej koncepcji Boga, ale o wiele wcześniej, już na etapie szukania Boga. Czyż dlatego nie należałoby im oddać jeszcze i tę sprawiedliwość, żeby powiedzieć, iż jako takie stoją w wewnętrznym, bardzo autentycznym i zarazem bardzo intymnym związku z pierwszymi zdaniami wszelkiej modlitwy, w której osoba zwraca się do Osoby?<br><br>PS Z niektórymi interpretacjami zawartymi w niniejszym eseju polemizowali A. Stępień i B. Dembowski. A. Stępień kwestionował zasadę prymatu ontologii Boga przed metafizyką Boga oraz tezę, że u