wrócił w nastroju pokajanego grzesznika, który żałuje wyskoków młodości.<br>Przywiózł ze sobą tom wierszy, pisanych głównie w latach węgierskiej wojaczki, udał się z nimi do Poznania, gdzie opublikował je w 1597 r. u Wolraba pod tytułem Threny i rzeczy rozmaite. Niech nas ten tytuł nie zmyli. Czahrowski rozumiał termin "treny" jako "wiersze smutne" i opisywał w nich przypadki własnego, źle wybranego losu. Z Trenami Kochanowskiego jako utworem epicedialnym nic to nie ma wspólnego. U czarnoleskiego mistrza, owszem, się zapożyczał. U Reja zresztą także - choć lepiej by było mówić nie o pożyczkach, lecz o istnym kłusownictwie literackim, nawet jak na ówczesne swobodne