Typ tekstu: Książka
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
przypadku do zmiany stanu wiążącego w stan niezwiązany.
4.1.1. Oscylacje jąder
Numeryczne rozwiązanie równania dla dowolnej, zazwyczaj także zadanej numerycznie zależności i dowolnej wartości rotacyjnej liczby kwantowej J nie sprawia kłopotu. Wygodnie jest jednak uzyskać przybliżone wyrażenia analityczne dla funkcji falowych i odpowiadających im energii własnych, które reprezentowałyby jakościowo zasadnicze cechy rozwiązań ścisłych. W tym celu wykorzystuje się fakt, że ruch jąder jest z reguły ograniczony do małego przedziału wartości R bliskich wartości równowagowej , można więc dokonać rozwinięcia w szereg potęgowy wokół , o czym wspominaliśmy już w rozdziale 3 (wzór). Najprościej ograniczyć się do wyrazu kwadratowego rozwinięcia
Jeśli zajmujemy
4.1.1. Oscylacje jąder
Numeryczne rozwiązanie równania dla dowolnej, zazwyczaj także zadanej numerycznie zależności i dowolnej wartości rotacyjnej liczby kwantowej J nie sprawia kłopotu. Wygodnie jest jednak uzyskać przybliżone wyrażenia analityczne dla funkcji falowych i odpowiadających im energii własnych, które reprezentowałyby jakościowo zasadnicze cechy rozwiązań ścisłych. W tym celu wykorzystuje się fakt, że ruch jąder jest z reguły ograniczony do małego przedziału wartości R bliskich wartości równowagowej , można więc dokonać rozwinięcia w szereg potęgowy wokół , o czym wspominaliśmy już w rozdziale 3 (wzór). Najprościej ograniczyć się do wyrazu kwadratowego rozwinięcia
Jeśli zajmujemy
przypadku do zmiany stanu wiążącego w stan niezwiązany.<br><br><br><br><tit>4.1.1. Oscylacje jąder</><br>Numeryczne rozwiązanie równania dla dowolnej, zazwyczaj także zadanej numerycznie zależności <gap> i dowolnej wartości rotacyjnej liczby kwantowej J nie sprawia kłopotu. Wygodnie jest jednak uzyskać przybliżone wyrażenia analityczne dla funkcji falowych <gap> i odpowiadających im energii własnych, które reprezentowałyby jakościowo zasadnicze cechy rozwiązań ścisłych. W tym celu wykorzystuje się fakt, że ruch jąder jest z reguły ograniczony do małego przedziału wartości R bliskich wartości równowagowej <gap> , można więc dokonać rozwinięcia <gap> w szereg potęgowy wokół <gap>, o czym wspominaliśmy już w rozdziale 3 (wzór). Najprościej ograniczyć się do wyrazu kwadratowego rozwinięcia <br><gap><br>Jeśli zajmujemy
