wyczuwał palcami smukłe i lekkie ścięgna konstrukcji, cicho szeleścił piasek przesypujący się między szprychami.<br>Związane dłonie dokuczały jednak coraz bardziej. Podczas chaotycznej ucieczki sznury wżarły się w ciało, z wielkim trudem utrzymywał kierownicę. Teraz skóra swędziała bezlitośnie i nie mógł się nawet podrapać. Zszedł więc do rowu, odłożył rower i jął się mocować z powrozem. Kiedy starał się przegryźć konopne więzy, gwałtowna oskoma zaciskała szczęki, a przed oczami biegały żółte i niebieskie koła.<br>Na trawie bieliła się już przedporanna rosa. Świerszcze wykłócały się na polach, w rozpadlinach stały wielkie jeziora mgły. Gwiazdy gasły jedna po drugiej. Wtem jakaś ogromna na tle nieba