rozległ się drwiący głos Barucha Oksa, który z czarną skórą przerzuconą przez ramię stał pośrodku placyku, w pełnym słońcu mrużąc oczy.<br>- Aj, aj, aj, to dopiero wieloryb !<br>Mundek Buchacz kołysząc barami oddalał się bez pośpiechu z miejsca, gdzie leżeli kapłani płasko rozciągnięci. Małym, szybkim ruchem wsypał monety do kieszeni, czarną jarmułkę wyrzucił wysoko za siebie. Pusta, lekka frunęła w powietrzu i cicho upadła na bruk.<br>- Będzie policzone.<br>Przegiął głowę i mrugnął do Barucha. Usta rozciągnęły mu się szeroko.<br>- Skandal - krzyknął ktoś w ogonku. - Porządkowy ! Tu !<br>Jałmużnicy unieśli znad ziemi twarze. Ryży otworzył oko, przymknął, otworzył znów. Strzały ucichły. Krótkie, podarte rękawy