pył i piasek pustyni, jakiej spory szmat musieliśmy przemierzyć, domagały się wprost kąpieli, pluskaliśmy się więc długo i myliśmy sobie nawzajem plecy, tym razem nie dokazując i nie figlując jak zwykle, bo wszelkie pokusy poskromił głód,<br>i po chwili siedzieliśmy już w oficerskiej kantynie, na stole stała waza z zupą jarzynową, nalewaliśmy sobie chochlą pełne talerze, a potem kelner przyniósł półmisek z pieczenią baranią, pachnącą wschodnimi przyprawami i ziołami, i misę ryżu, a do popicia przed każdym stała butelka coca-coli tak zimna, że aż drętwiały wargi, dziąsła i zęby,<br>jedliśmy do syta, bo uprzedzono nas, że to ostatni dzisiaj posiłek