na którym usiadł. Był uwięziony, nie dość bowiem, że nie miał światła, to jeszcze wyczerpał mu się tlen. Ekipa ratownicza dotarła do niego dopiero po 46 godzinach! W akcji brało udział kilkudziesięciu grotołazów i ratowników korzystających z pomocy WOP i MO, a nawet LOT. Wojsko założyło linię telefoniczną od wylotu jaskini do bazy w Kirach; milicja krakowska udostępniła płetwonurkom samochód; LOT w Warszawie uruchomił specjalny samolot, którym przylecieli nurkowie grotołazi; jedno z zakopiańskich sanatoriów dostarczyło tak potrzebny tlen...<br>O atmosferze panującej wtedy tak pisał P. Burchard: Prasa i radio rozgłosiły w całej Polsce wiadomość o wypadku i relacje z akcji ratowniczej