Typ tekstu: Książka
Autor: Szymański Wojciech
Tytuł: Chemia jądrowa. Zarys problematyki przemian jądrowych
Rok: 1996
dodatkowa energia ((...)), by proces rozpadu zaszedł z mierzalną szybkością, tak że rozpad jąder trwałych obserwuje się raczej przy większych wartościach A.
Podobnie energia wiązania nukleonu w jądrze musiałaby być niższa niż ((...)), aby możliwa była emisja ((...)) i musiałaby wynosić zero dla emisji pojedynczego nukleonu. Biorąc to wszystko pod uwagę, staje się jasne, dlaczego obserwujemy samorzutny rozpad , a nie obserwujemy emisji innych małych grup nukleonów.
Jak powiedziano, przyjmuje się, że wszystkie jądra o liczbie masowej ((...)) są nietrwałe ze względu na przemianę ((...)) . Jeżeli jednak wartości E, mimo że dodatnie, są niewielkie, szybkość przemiany bywa tak mała, że nie można jej zaobserwować. Jądra takie, mimo
dodatkowa energia ((...)), by proces rozpadu zaszedł z mierzalną szybkością, tak że rozpad jąder trwałych obserwuje się raczej przy większych wartościach A.<br> Podobnie energia wiązania nukleonu w jądrze musiałaby być niższa niż ((...)), aby możliwa była emisja ((...)) i musiałaby wynosić zero dla emisji pojedynczego nukleonu. Biorąc to wszystko pod uwagę, staje się jasne, dlaczego obserwujemy samorzutny rozpad , a nie obserwujemy emisji innych małych grup nukleonów.<br> Jak powiedziano, przyjmuje się, że wszystkie jądra o liczbie masowej ((...)) są nietrwałe ze względu na przemianę ((...)) . Jeżeli jednak wartości E, mimo że dodatnie, są niewielkie, szybkość przemiany bywa tak mała, że nie można jej zaobserwować. Jądra takie, mimo
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego