polskiej od połowy lat 70-ych i po dzień dzisiejszy. Już to, samo przez się, zasługuje na uznanie. Ale Wierzbickiemu należy się nie tylko palma pierwszeństwa. W jego książce wiele jest prawdziwych obserwacji, celnie wymierzonych <page nr=90> złośliwości, wiele jest prawd oczywistych, które wciąż - niestety - trzeba powtarzać. A że są w niej jawne pomyłki i niekontrolowane wybuchy emocji - trudno: "<foreign>nobody' s perfect</foreign>". Wierzbicki wybrał poetykę pamfletu, lub też poetyka pamfletu wybrała Wierzbickiego. Jest to w założeniu poetyka nieprzyjemna dla przeciwników. W Polsce nie brak ludzi uważających się za przedstawicieli "lewicy". Zapewne poczuli się dotknięci, bo któż lubi usłyszeć, że mu się "wyczerpał akumulator