świadomości - sentymentalni są, gdy podnoszą w religii pierwiastek osobistego doświadczenia"&lt;/&gt;14. Dzisiaj przyznamy raczej słuszność tej surowej krytyce, bo widzieliśmy ostatnie odnogi irracjonalizmu. Ale dla Zdziechowskiego, jak i dla wielu światłych katolików wówczas, sprawa nie przedstawiała się tak prosto. Z Lecl`ere'em Zdziechowski się nie zgadza - i jeżeli nie wykroczył jawnie poza naukę Kościoła, to w każdym razie podnosił wielkie zasługi modernistów w pogłębieniu życia religijnego i sympatią obdarzał czołowych modernistów, Loisy'ego i Tyrrela.<br> Jednak cała ta problematyka rozwija się u niego jako próba pomieszczenia w obrębie wiary katolickiej bezwzględnego i rozpaczliwego pesymizmu - którym sam Zdziechowski nawiązuje do filozofii Wschodu, a