ziemi?<br>- Nie - szmer poszedł po ludziach.<br>- Jaki los mu przeznaczony?! Czy można się nad nim ulitować!? Czy jedno dlań tylko słowo: śmierć!?<br>- Śmierć!<br>Magwer znów się szarpnął, otworzył szeroko usta, lecz z jego gardła wydobył się tylko przeciągły jęk.<br>- Patrzcie, jak wije się i skamle! Jak się boi! Lecz ten jazgot nie skala już naszych uszu, odebrałem mu mowę, tak jak zaraz odejmiemy mu życie.<br>- Życie...<br>Ziemio, Ziemio, dlaczego pozwalasz...<br>Wagran stanął przed krzyżem. Spuścił wzrok tak, by nie spojrzeć w oczy Magwera. Ale ręka pewnie dzierżyła kamienny nóż. Ostrze prześliznęło się po ramieniu skazańca, szarpiąc ubranie, rozcinając skórę.<br>Drugi podszedł