wygiętym bocznym oparciem. Ona siada czy półkładzie się, w każdym razie wraca na ten drugi, bliźniaczy fotel, obok na - także nowym - stoliku wysoka szklanka do jednej trzeciej napełniona przezroczystym płynem, popielniczka pełna petów i książka do góry grzbietem; z rozstawionych w czterech kątach kolumn, co ma udawać kwadro, ciurka jakiś jazz, chyba Namysłowski; rozglądam się - tapeta z widokiem a la Miami Beach, świeżutka, drewniana półka na płyty i książki, i tylko wersalka ta sama co przedtem.<br>- Zmieniło się u ciebie.<br>Ten przezroczysty płyn to jakaś, chyba skandynawska wóda; zamorsko oryginalna flacha stoi dyskretnie przy stolikowej nodze.<br>- Mhm, w przypływie natchnienia coś