nowych kryteriów twórczych organizowania rzeczywistości". (Te kryteria twórcze są naturalnie wypracowane przez Partię). Oglądając się wstecz na lata 1949-1951, minister Kultury i Sztuki pisze, że to było "łamanie starego światopoglądu", czasy "walki frontalnej [...] z impresjonizmem, ekspresjonizmem, kubizmem, formizmem, abstrakcjonizmem". Krytycy obrazów na wystawach zapominają o ocenach malarskich lub zbywają je paru zdawkowymi słowami, za to obraz Sokołowskiego Kostka Napierski dostaje zły stopień, bo w obrazie tym "klasowy sens jest nie wydobyty". Piwocki zarzuca S. Teisseyre, że jego obraz Zagroda jest dobry, ale "nie widać uspołecznienia gospodarstwa". Eibisch, malarz typowo paryski, próbuje kompromisów, dając tytuły sentymentalno-ideowe swoim obrazom Wieś czyta czy