kołyski noworodka po mogiłę... Uważaj, schody są śliskie... Religia, he, he, mocno obrasta mchem... Pozwól, wezmę cię pod ramię... Wciąż ten sam rodzaj perfum... Yenna...<br> - Crach. Proszę cię. Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr. <br>- Wybacz. Chodźmy.<br> Przed świątynią czekało kilka młodych i milczących kapłanek. Jarl pozdrowił je uprzejmie, wyraził chęć rozmowy z ich przełożoną, którą nazywał Modron Sigrdrifą. Weszli do środka, do wnętrza rozświetlanego słupami światła bijącymi z wysoko umieszczonych witraży. Jeden z takich słupów oświetlał ołtarz.<br> - Do stu morskich diabłów - mruknął Crach an Craite. - Zapomniałem, jaki on jest wielki, ten Brisingamen. Nie byłem tu od dziecka... Za