pewno zamknąłeś drzwi?<br>Wstał i chociaż wiedział, że zamknął drzwi na klucz od razu po jej przyjściu, podszedł do nich, aby przekonać się raz jeszcze i uspokoić ją. Wrócił na miejsce i powtórzył.<br>- Ty się boisz!<br>- Niczego się nie boję - odpowiedziała bez prze konania. Potem zaczęła się uśmiechać i uśmiech jeden za drugim spływał po jej twarzy. Był to obraz zupełnie onieśmielający, odbierający wszelkie siły i możność ruchu, był to obraz, który zawsze doprowadzał chirurga Tamtena do zmysłowej rozpaczy. Spływające uśmiechy działały na niego jak nieprzerwany deszcz pieszczot, podniecenie jego wzmagało się do takiego beznadziejnego stopnia, że cokolwiek by stać się mogło w