pod uprawę. Chiny muszą wyżywić jedną piątą ludności świata, mając mniej niż 7 proc. światowej ziemi uprawnej. Dziewięć na dziesięć miast chińskich nie spełnia nawet miejscowych, dość liberalnych standardów czystości powietrza. Brak czystej wody do zaspokojenia codziennych potrzeb doskwiera 60 mln ludzi (co odpowiada ludności Francji). Tymczasem, mimo drakońskiej "polityki jednego dziecka", średnia rodzina ma przynajmniej dwoje dzieci. W tej sytuacji utrzymywanie wysokiego tempa wzrostu gospodarczego nie jest tylko życzeniem władz, ale kwestią "być albo nie być".<br>Czy zatem sytuacja dwóch najludniejszych krajów, gdzie mieszka więcej niż jedna trzecia ludzkości, dowodzi, że XIX-wieczny demograf Tomasz Malthus miał rację? Czy światu prędzej