pustką' <br>w tym sensie, iż jako paradoks jest nieuchwytna dla klasycznej logiki <br>dualizmu podmiotu i przedmiotu poznania. <br>Aby powstała taka wewnętrznie sprzeczna egzystencja, &lt;q&gt;"u jej podstaw <br>musi znajdować się 'absolutnie sprzeczna samotożsamość', czyli coś, co jest <br>kreatywne jako 'absolutnie sprzeczna samotożsamość' negacji i afirmacji".&lt;/&gt; <br>Nishida poszukiwał takiego sposobu filozoficznego opisu jednostkowej <br>jaźni, który w pełni oddawałby jej istotę. Analizując podstawę świadomości <br>ego, uświadomił sobie, iż kluczowa jest odpowiedź na pytanie: Gdzie, <br>a raczej w czym znajduje się tak zwane pole świadomości wyznaczane przez <br>&lt;page nr=154&gt;<br>dualizm podmiotu i przedmiotu? Doszedł do wniosku, że 'jaźń jednostkowa' <br>znajduje się w 'nicości absolutnej', która jest sprzeczną