świątyń. Nie miały one wówczas użytkowników (w większości przypadków do czasu wojny służyły ewangelikom), a miejscowe parafie katolickie nie były zainteresowane ich odbudową, gdyż dysponowały innymi kościołami.<br>Walka o utrzymanie poszczególnych zabytków rozgrywała się najczęściej ze sporami na etapach opracowań i uzgodnienia urbanistycznych planów miejscowych. Łączyło się to z koniecznością jednoznacznego określenia funkcji i związanej z nią formy w obszarach dzielnic historycznych i to zarówno tych zrujnowanych jak i tych, których stan techniczny z braku opieki i remontów prowadził do dewastacji oraz rujnacji. Najbardziej jaskrawymi przykładami były zespoły staromiejskie w przytoczonej już &lt;name type="place"&gt;Jeleniej Górze&lt;/&gt; a także &lt;name type="place"&gt;Kłodzku&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Lwówku&lt;/&gt; i niestety w