Wiedziałem o niej od dozorcy domu, że chodzi na pensję i jest córką skromnego urzędnika prywatnego, któremu powodziło się bardzo źle. Znałem się z widzenia z panną Ireną i każdego dnia rano wymienialiśmy z sobą pełne ceremonji pozdrowienie.<br>Pewnego dnia, gdy otworzyłem szufladę biurka wzrok mój padł na wygrany tuzin jedwabnych pończoch i przyszło mi na myśl, że byłoby bardzo dobrze ofiarować ten tuzin pannie Irmie. Napewno by się jej przydały!<br>Napisałem bilet, który odpowiednio wyjaśniał sprawę, załączyłem dwanaście par jedwabnych pończoch i poleciłem dozorcy, by je wręczył pannie Irenie.<br>Wypełnił moje polecenie i gdy na drugi dzień byłem w swem