się przez cały czas, kiedy starając się wykonać to możliwie spokojnie i zwyczajnie, przemierzałem olbrzymi pokój. Wreszcie u celu. Zakomunikowałem mu nazwisko, godność ojca i to, że mam od niego list, jak również, że w związku z jego treścią pozwalam sobie z całą pokorą na śmiałość - powiedziałem - zwrócić się do jego eminencji z prośbą o audiencję.<br>- Zechce mi pan wręczyć ów list - rzekł ksiądz.<br>Podałem mu go. Obejrzał go z obu stron.<br>- List jest otwarty - zwrócił mi uwagę. - Czy nie chce go pan zakleić?<br>- Ach, nie - odparłem. - W liście jest tylko prośba o audiencję.<br>- Pan, zdaje się, przybywa do nas spoza Italii