lat w Polsce, studiuje u jezuitów w Belgii,<br>potem podróżuje. Paryż. Odkrywa Cézanne'a, Matisse'a, Soutine'a.<br>Hiszpania. Włochy. Z powrotem Bruksela. Maroko. Algier. Włochy. Znowu<br>Paryż. Wojna. Służy w Legii Cudzoziemskiej w Tunisie. Zdemobilizowany przyjeżdża do Nicei. Przyjaźni się z surrealistami. Pracuje z<br>dziką namiętnością pomimo nieustającej, ścigającej go nędzy. Obrazy<br>jego stają się coraz bardziej abstrakcyjne. Od 1943 roku mieszka w<br>Paryżu. Zaprzyjaźnia się z Brakiem i z Łanskojem. Dopiero w 1948 roku<br>staje się obywatelem francuskim. Pomału nazwisko de Staëla zaczyna być<br>znane przez paru malarzy i paru kolekcjonerów; warunki materialne, w<br>których żyje, są wciąż niezmiernie ciężkie. Dopiero w latach