śmielej zaczęli wykorzystywać filmową kamerę dla tworzenia specyficznej estetyki telewizyjnego widowiska, łączącego zalety kina i teatru, choć nadal podstawą repertuaru pozostały dramaty klasyczne i współczesne, uzupełniane adaptacjami różnych form narracyjnych, od prozy po dokumenty.<br>Polscy aktorzy uzyskali tym samym niepowtarzalną szansę. Nie tylko zdobyli ogromną popularność, jakiej żaden teatr nie jest w stanie zapewnić (jeden spektakl na małym ekranie ogląda kilka, niekiedy kilkanaście milionów widzów, tyle, ile są w stanie zgromadzić wszystkie teatry w ciągu roku), ale uzyskali niezwykłą przestrzeń zawodową. Nieporównywalną z żadnym teatrem. Najbardziej prężny, najlepiej zorganizowany jest w stanie dać kilka, kilkanaście premier w roku, podczas gdy w telewizji musi