cholery? - zdenerwował się Janusz.<br>- Wiemy - powiedział ostrożnie Karolek. - Bo co?<br>- Bo weźmiemy w tym udział. Przewodniczący na kolanach mnie prosił i po rękach całował, żebyśmy grali w przedstawieniu. Brakuje im aktorów. Z początku powiedziałem, że mowy nie ma, za dużo roboty, ale potem przyszło mi do głowy, że to nie jest zła myśl...<br>- I co?!... - jęknęła bez tchu Barbara, bo Janusz uczynił przerwę i sapnął triumfalnie.<br>- I zgodziłem się w imieniu nas wszystkich. Nie ma siły, jesteśmy za gwiazdy!<br>Oszołomienie przeraźliwą nowiną na długą chwilę odebrało głos wszystkim członkom zespołu. Janusz spojrzał na przyjaciół bystrzej i przezornie odsunął się na drugi koniec pnia