karton z listami z biurka. Zdjął elegancki płaszcz, kapelusz i usiadł na niewygodnej drewnianej ławce ustawionej koło odrapanej kraty. Policjant zrobił głośniej radio.<br><br>- Pan idzie za mną - krzyknął wąsaty blondyn. - Słyszy pan?<br>Facet w kapeluszu właśnie się budził.<br>- Już, już - wymamrotał. - Przepraszam, jestem zmęczony, ta sprawa mnie strasznie wyczerpała.<br>- Każdy jest zmęczony - huknął tubalnym głosem blondas. - Wie pan, ile my tu mamy wykroczeń? Jakby każdy zgłaszał, tobyśmy nie zdążyli spisywać. - Spojrzał na karton rozmówcy. - Co to jest? W tym kartonie?<br>- Listy.<br>Szli ciemnym korytarzem, wyglądającym jak katakumby. Z lamperii pomalowanych na sraczkowatą zieleń farba łuszczyła się płatami. Na przestrzeni kilkudziesięciu metrów nie