nieliniowym równaniem różniczkowym drugiego rzędu i istnieje bardzo nieliczna klasa znanych rozwiązań takich równań. Omówimy w tym paragrafie pewną szczególną klasę rozwiązań tego równania, mianowicie rozwiązania statyczne o skończonej energii, by potem, wykorzystując niezmienniczość teorii względem transformacji Lorentza, otrzymać rozwiązania zależne od czasu. Pokażemy na koniec, że klasyfikacja takich rozwiązań jest związana z zachowanym prądem. <br>&lt;page nr=73&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Równanie to bardzo przypomina równanie Newtona dla cząstki poruszającej się w potencjale -V ) z x jako czasem i . jako współrzędną. Mnożąc to równanie przez <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=74&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Stała Mc ma interpretację energii (masy) spoczywającej cząstki. Taka interpretacja równań interpolujących wynika z faktu, że rozwiązania te mają niezerową gęstość energii jedynie